Niezwykłe opowieści o królu Bhodży to zbiór szkatułkowych opowiadań, których głównym bohaterem jest król Bhodża - pasjonat nauk tajemnych i jogi, zdobywający je - czasem wprost, czasem podstępem - od mędrca Sarpatiego. Król Bhodża (Bodża-radża), choć krążą o nim liczne legendy, m.in. te opisane w tej książce, jest postacią historyczną. Panował w miescie Dhar w Środkowych Indiach w latach 1010-1056 i był autorem około 80 różnych dzieł, spośród których warto wymienić jedno: jeden z najważniejszych subkomentarzy do Jogasutr Patańdżaliego, zatytułowany Królewskie słońce (Rāja-mārdaṇḍa). To prawdopodobnie dzięki niemu przyjęło się nazywać jogę Patańdżalego "królewską jogą". Książka ukazuje relia życia w dawnych Indiach zmieszane ze mającymi szczególny sens opowieściami, w których, podobnie jak wielkim eposie Mahabharata, nic nie dzieje się bez przyczyny. Żywa i barwna akcja opowieści sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Jest to książka zarówno dla dzieci jak i dorosłych.
Bhagawadgita
Pogląd siaktyjski w literaturze tantrycznej autorstwa Gopinatha Kawiradża (
Siankara (VIII-IX wiek) jest jednym z najwybitniejszych filozofów indyjskich w szkole wedanty. Swoją mądrość duchową i filozoficzną zawarł m.in. w sanskryckiej poezji. Hymny Siankary są zbiorem poezji zwykle skierowanej do Śiwy, Bogini, Wisznu, bądź do czystej Jaźni. Autorka przełożyła je z zachowaniem piękna, metryki, sugestii poetyckiej, a czasem także rymów oryginału. Przekład sam w sobie jest kunsztem poezji polskiej. 
Baba Loknath jest najbardziej niezwykłym joginem Bengalu z dziewiętnastego wieku. Jego długie życie - jak powszechnie się powiada twające 160 lat - przepełnione jest niezwykłym żarem ascezy i ćwiczeniami, prowadzonymi pod kierunkiem wielkiego uczonego, który sam własnej wiedzy nie mogąc praktycznie na sobie sprawdzić, wziął pod opiekę chłopca, by uczyć go swoją metodą. Skutkiem tego było nie tylko wyjątkowo długie życie Loknatha, ale osiągnięcie nadprzyrodzonych mocy.