Publikacje Fundacji

Publikacje wydane przez Fundację obejmują przekłady bezcennych dzieł indyjskich, stanowiących perły ogólnoświatowej spuścizny literackiej.

Ramajana. Księga dzieciństwa

Ramajana. Księga dzieciństwa - to pierwsza księga Ramajany, czyli Poematu o księciu Ramie ułożonego przez wieszcza Walmikiego. Poemat ten, obok Mahabharaty stanowi jedno z dwóch podstawowych eposów indyjskich. W tradycji indyjskiej określa się go mianem 'pierwszego poematu' i uważa się za wzór dla późniejszych poetów. Opowiada o szlachetnym księciu Ramie, który za sprawą intrygi dworskiej w stolicy królestwa Ajodhji musiał spędzić dwanaście lat na wygnaniu razem ze wierną małżonką Sitą. Po licznych perypetiach i po zwycięskiej wojnie z Rawaną - dziesięciogłowym królem Śri Lanki, który porwał księżniczę Sitę, książę powraca triumfalnie do kraju i obejmuje tron jako władca idealny, wzór dla wszystkich panujących. Jest bohaterem czczonym jako inkarnacja boga Wisznu, a jego wierna małżonka - jako wcielenie bogini Lakszmi - Dobrobytu -  urodzonej z Matki-Ziemi.  

Siwasutry

Siwasutry - podstawowy tekst filozofii siwaizmu kaszmirskiego z IX wieku z dwoma komentarzami: Śiwasutra-vimarśinī Kszemaradży i Śivasūtra-vārttikam Waradaradży; ten ostatni jest przekłożony po raz pierwszy w historii. Siwasutry zawierają filozofię jogi siwaickiej, która jest w bliskim związku z filozofią sztuki. Tekst ten zapoczątkowuje nurt wiedzy zwany 'nauką o powszechnej wibracji' (spanda), który do dziś inspiruje wielu ludzi do zastanawiania się nad tajemnicami wszechświata.

Niniejsza publikacja zawiera także oryginał sanskryckich sutr zapisany w piśmie dewanagari i transkrypcji i obszerny słowniczek-indeks terminów sanskryckich. W obszernym komentarzu Kszemaradży znalazły się także liczne przytoczenia dzieł sanskryckich z bogatej literatury tantrycznej, przełożone w sposób oddający nie tylko ich treść, ale i piękno poetyckie.  

Hymny Siankary

Siankara (VIII-IX wiek) jest jednym z najwybitniejszych filozofów indyjskich w szkole wedanty. Swoją mądrość duchową i filozoficzną zawarł m.in. w sanskryckiej poezji. Hymny Siankary są zbiorem poezji zwykle skierowanej do Śiwy, Bogini, Wisznu, bądź do czystej Jaźni. Autorka przełożyła je z zachowaniem piękna, metryki, sugestii poetyckiej, a czasem także rymów oryginału. Przekład sam w sobie jest kunsztem poezji polskiej. 

Tytuł: Hymny Siankary
Autor: Anna Rucińska
Strony: 189
Okładka: miękka
ISBN 83-7081-710-6 978-83-7081-710-7
Wydawca: Wydawnictwo Miniatura, Kraków, miniatura@autograf.pl 
Data wydania: 2006
Cena: 40 zł

Opowieści czterech derwiszów

Opowieści czterech derwiszów (Qissā-e-cār daraveś) autorstwa Amira Khusro to perski utwór powieściowy, który po raz pierwszy wszedł do literatury polskiej już w roku 1859 w przekładzie Aleksandra Chodźko: Padyszach i czterech derwiszów. Niniejsza wersja jest autorskim przekładem tej samej powieści napisanej w hindi i przyswojonej do kultury indyjskiej jako literacka adaptacja przekładu urdu pt. Bagh-o-Bahar (Ogród i wiosna) z oryginału perskiego. Styl utworu przypomina ramowe opowieści Baśni z tysiąca i jednej nocy.

Niezwykłe opowieści o królu Bhodży

Niezwykłe opowieści o królu Bhodży to zbiór szkatułkowych opowiadań, których głównym bohaterem jest król Bhodża -  pasjonat nauk tajemnych i jogi, zdobywający je - czasem wprost, czasem podstępem - od mędrca Sarpatiego. Król Bhodża (Bodża-radża), choć krążą o nim liczne legendy, m.in. te opisane w tej książce, jest postacią historyczną. Panował w miescie Dhar w Środkowych Indiach w latach 1010-1056 i był autorem około 80 różnych dzieł, spośród których warto wymienić jedno: jeden z najważniejszych subkomentarzy do Jogasutr Patańdżaliego, zatytułowany Królewskie słońce (Rāja-mārdaṇḍa). To prawdopodobnie dzięki niemu przyjęło się nazywać jogę Patańdżalego "królewską jogą". Książka ukazuje relia życia w dawnych Indiach zmieszane ze mającymi szczególny sens opowieściami, w których, podobnie jak wielkim eposie Mahabharata, nic nie dzieje się bez przyczyny. Żywa i barwna akcja opowieści sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Jest to książka zarówno dla dzieci jak i dorosłych.

Baba Loknath. Życie i nauki himalajskiego jogina

Baba Loknath jest najbardziej niezwykłym joginem Bengalu z dziewiętnastego wieku. Jego długie życie - jak powszechnie się powiada twające 160 lat - przepełnione jest niezwykłym żarem ascezy i ćwiczeniami, prowadzonymi pod kierunkiem wielkiego uczonego, który sam własnej wiedzy nie mogąc praktycznie na sobie sprawdzić, wziął pod opiekę chłopca, by uczyć go swoją metodą. Skutkiem tego było nie tylko wyjątkowo długie życie Loknatha, ale osiągnięcie nadprzyrodzonych mocy.
Książka jest opisem duchowej praktyki Baby Loknatha i nauk, które pięknie opisał zamiłowany w nim bengalski autor. 

Siwaswarodaja starożytna nauka o oddechu

Siwaswarodaja jest sanskryckim tekstem z dziedziny jogi przetłumaczonym na język polski. Wskazuje się tam na związek oddechu z funkcjonowaniem człowieka. Dwa przepływy powietrza - raz bardziej swobodny przez prawe, kiedy indziej przez lewe nozdrze, mają związek z cyklem aktywności i spoczynu funkcji życiowych człowieka. Swara-joga, czyli joga biegu strumienia oddechu, jest opisem w jaki sposób interpretować oba rodzaje oddechu, a także jak nad nimi panować. Oprócz tego w książce opisane są inne jakości oddechu. Odpowiednia harmonia oddechu z działalnością człowieka, przenosi się na skuteczność w pracy, miłości i daje zdrowie i długie życie. 

Życie i cuda paramahansy Wisiuddhanandy i Niepodzielna Wielka Joga

Paramahansa Wisiuddhananda (14 marca 1853 - 14 lipca 1937) to jeden z najbardziej zagadkowych joginów, jacy pojawili się w Indiach. Znany był z demonstrowania tzw. "nauki słonecznej", która polegała na rzadkiej umiejętności tworzenia nowych jakości (np. zapachów), czy materializacji przedmiotów poprzez odpowiednie skupienie światła słonecznego przy użyciu soczewki. Jego nieprawdopodobne moce wynikające ze znajomości subtelnych praw przyrody i świadomości wprawiały w zdumienie każdego, kto się z nim zetknął.

Durga - Zwycięska Bogini

Durga – Zwycięska Bogini to przekład z sanskrytu i opracowanie indyjskiego tekstu alegorycznego pt. Durgasaptasiati, czyli Siedemset strof o bogini Durdze.

Jest to druga po Bhagawadgicie święta pieśń hinduizmu. Śpiewają ją miliony Hindusów podczas święta Nawaratri obchodzonego w całych Indiach, a najuroczyściej w Bengalu, kiedy przez dziewięć dni oddaje się cześć dziewięciu postaciom bogini w wybudowanych na ten cel tymczasowych świątyniach.

Akcja Durgasaptasiati, podobnie jak Bhagawadgity, rozgrywa się na polu bitwy. W tej pełnej ładunku emocjonalnego opowieści bogini Durga walczy z demonami. Opowieść jest rozbudowaną alegorią wewnętrznych zmagań człowieka na jego drodze duchowej.  

Strony