Artykuły

W tym dziale znajdziecie Państwo różne artykuły związane z Indiami. Zapraszamy także Autorów do nadsyłania artykułów. Po ich zaakceptowaniu możemy je zamieścić w jednym z działów. Nadsyłane artykuły powinny poszerzać dotychczasową wiedzę dotyczącą nauk indyjskich i opierać się na wiarygodnych źródłach. 

Bhrygujoga i nauka Brahmaczinty

NIniejszy artykuł przedstawia mało znany system jogi, zgodnie z tradycją przypisywanej starozytnemu mędrcowi Bhrygu. Jest to joga ściśle powiązana z ajurwedą, a także indyjską astrologią. 

Pranajama, czyli sztuka oddychania

Istotna wskazówka na temat prawidłowego oddychania. 

Osoby początkujące, wykonując asany, powinny dążyć do odpowiedniej regulacji oddechu. Jej podstawowe elementy to oddech: cichy, spokojny, delikatny, miękki, głęboki, długi, powolny, ciągły, jednolity i naturalny.

Każda osoba zdrowa, nawet nie praktykująca jogi, po właściwym przeszkoleniu i odprężeniu, jest zdolna do zawieszenia bezpiecznie oddechu na okres od 2 do 5 sekund. Kluczem do bezdechu w pranajamie jest kompletne rozluźnienie. Krótki, płytki oddech towarzyszy negatywnym emocjom i wynika z napięcia mięśniowego. Odprężenie ciała i umysłu odblokowuje go, sprawiając, że możliwe staje się wykonanie nawet trudnych ćwiczeń.

Purna-surjanamaskar: intensywna praktyka powitania Słońca

Niniejszy artykuł napisany przez Włodka Łagodzkiego jest zapisem jego doświadczeń i refleksji dotyczących zaawansownych ćwiczeń jogi. Tytuł oryginalny: Purna-surjanamaskar: intensywna praktyka metodą "mahajogi"(dla nauczycieli jogi i zaawansowanych adeptów). 

Praktyka jogi towarzyszy mi, jak sięgam pamięcią, od ponad 50 lat. Już jako pięcioletnie dziecko siadałem spontanicznie w lotosie i zatapiałem się w doświadczeniu wsłuchiwania się w nadę, tj. wewnętrzny dźwięk słyszany w przestrzeni tzw. ćid-akaśi (zlokalizowanej w centrum głowy). Wiele lat później dowiedziałem się, że ten typ medytacji nazywa się nada-anusandhana i świetnie nadaje się do praktykowania surjanamaskar, a także że doświadczenie słyszenia nady jest możliwe po głębokim oczyszczeniu organizmu i długim okresie pielęgnowania czystych myśli i uczuć.

Mira Bai- Głos Miłości

Przekład miłosnej poezji średniowiczenej poetki języka hindi Mira Bai. 

Kim była Mira Bai?

Mira Bai to kobieta-poetka i znana hinduska święta reprezentująca w poezji średniowiecznych Indii potężny nurt filozoficzny, religijny i literacki bhakti który w XVI w opanował całe Indie północne. Słowo bhakti pochodzi od sanskr. „bhadź” – oddawać cześć boską, wielbić, adorować”. Bhakti to kult Istoty Najwyższej, polegający na „zbawiającej miłości”, pełnej gorącego oddania i wiary w łaskę boską.

Przeżycie estetyczne (rasa) u Abhinawagupty na podstawie "Światła poezji" Mammaty (tłumaczenie komentarza do sutry 4.43.27-28)

Koncepcję przeżycia estetycznego, rasy, można znaleźć we fragmencie Abhinavabhārtī – komentarzu Abhinawagupty do Traktatu o Teatrze, gdzie autor dyskutuje z Lollatą, Śankuką i Bhattanajaką. Dyskusja odzwierciedla indyjską debatę na temat natury piękna. W języku polskim dostępna jest ona w pracy badawczej Anny Niteckiej: Doświadczenie estetyczne i mistyczne. Analiza fragmentów teoretycznoliterackich, filozoficznych i religijnych dzieł Abhinawagupty (Uniwersytet Jagielloński, 2007).

Poniżej zamieszczam inny fragment mówiący o przeżyciu rasy – jest to tym razem zaczerpnięte ze Światła poezji  (Kāvya-prakāśa) Mammaty (XII w), również Kaszmirczyka, streszczenie, czy też zwięzła interpretacja poglądu Abhinawagupty. Mammatę Bhattę należy uznać za kontynuatora myśli Abhinawagupty w dziedzinie estetyki indyjskiej. 

Działy i rozdziały w ajurwedzie, czyli o czym pisali Czaraka i Suśruta

Niniejszy artykuł jest bardzo krótkim streszczeniem zagadnieṇ omawianych w najważniejszych dziełach z ajurwedy: Kompendium Czaraki oraz Kompendium Suśruty.   

I. Kompendium Czaraki - Cāraka-saṁhitā

W I w n.e. zaistniała potrzeba zredagowania i poszerzenia Kompendium Atreji (Ātreya-saṃhitā), w tamtych czasach najbardziej miarodajnej staroindyjskiej księgi medycznej. Dokonał tego w nieznany bliżej Czaraka. W owych czasach 'czaraka' było ogólnym określeniem każdego wędrownego lekarza. Atreja sanhitę zaczęto nazywać Czaraka-sanhitą - Księgą Czaraki albo Kompendium Czaraki. Istnieją pewne przesłanki, które mówią, że Czaraka, autor zaktualizowanej księgi, służył kuszańskiemu władcy Kaniszce, który podbił Indie na początku II w n.e. i rozciągnął swe panowanie od Buchary (obecny Uzbekistan) po Bihar (Indie Wschodnie). Niektórzy uważają, że Czaraka to nie kto inny jak sam Patańdźali, największy autorytet systemu jogi. Pisząc dzieło z medycyny, jogi i podstawowy komentarz do sanskryckiej gramatyki (tzw. Wielki komentarz), Patańdźali miał oczyścić ciało, umysł i mowę i w ten sposób osiągnąć doskonałość.

Czym jest ajurweda?

Ajurweda (āyurveda) jest obok starożytnej medycyny chińskiej najstarszym funkcjonującym systemem medycznym na świecie.

W starożytności i średniowieczu obejmowała systematykę chorób, patologię, patogenezę, diagnozę, farmację, toksykologię, chirurgię, otolaryngologię, pediatrię, geriatrię, ginekologię, psychologię, szeroko pojętą profilaktykę (ćwiczenia fizyczne, zabiegi higieniczne itd.) i inne szczegółowe działy, częściowo pokrywające się z zasadniczymi działami medycyny zachodniej i naukami pomocniczymi medycyny. Ponadto wchodziła w bezpośrednią interakcję z medycyną grecką i innymi systemami leczniczymi.

Jak czytać i pisać w hindi i sanskrycie. Alfabet, fonetyka, transkrypcje i spolszczenia języków indyjskich

Niniejszy jest wyjkazem standaryzacji - dawnych i obecnej - naukowego i spolszczonego zapisu języków indyskich. Zawiera także zamieszczony na końcu link do tabeli transkrycpji i spolszczeń poszczególnych znaków alfabetu sanskryckiego, oraz opis wymowy poszczególnych znaków. Plik jest do ściągnięcia w formacie pdf.    

Kontakty zagraniczne Indii do czasu pojawienia się islamu

Niniejsza praca jest szkicem ważniejszych wydarzeń, w których Indie jako subkontynent uczestniczyły w przeciągu swej długiej historii. Chcę zaznaczyć ważne okresy i punkty przełomowe w historii starożytnej i przedstawić, w ogromnym skrócie, zmiany historyczne, jakie zachodziły na tym obszarze pod wpływem czynników obcych: napływu nowych grup etnicznych, podbojów i pokojowej wymiany gospodarczo-kulturowej. Ze względu na niewielki rozmiar pracy, skupię się przede wszystkim na okresie starożytnym, a okres średniowieczny potraktuję bardzo pobieżnie, kończąc przed przełomem, jakim był napływ do Indii islamu wraz z pierwszymi kupcami muzułmańskimi.    

Jest to praca roczna z historii Indii napisana pod kierunkiem pana Artura Karpa podczas moich studiów indologicznych na Uniwersytecie Warszawskim. Nie jest więc pracą historyka - jest to praca 'szkolna', napisana, gdy nie miałem jeszcze dostępu do wielu ważnych źródeł, które później zmieniły i pogłębiły moje postrzeganie historii Indii. Jestem jedak pewien, że czytelnicy znajdą w niej sporo ciekawych informacji.  

Filip Ruciński

Strony