Kaulopanishat - czyli nauka kaulów

Jest pewna tajemnicza tradycja w Indiach zwana 'kulą'. Osobę należącą do takiej tradycji nazywa się 'kauliką' lub 'kaulą'. Krąży wiele fałszywych mitów o tej tradycji. Tak na prawdę nie wiele o niej wiadomo, bo nie stanowi ona żadnej organizacji: kaulikowie obecni są w wielu tradycjach religijnych. Słowo ‘kula’ oznacza ‘rodzinę' a także 'połączoną różnymi relacjami całość'. Wiadmoo, że filozoficznie kaulowie przyjmują pogląd infinistyczny: wszystko jest ze sobą powiązane subtelnymi zależnościami przeciwieństw i stanowi jedną nieskończoną całość; wszystko wzajemnie na siebie oddziaływuje. Dlatego ich zasadą jest obserwować bacznie, ale niczego nie krytykować. To wszystko jest 'ciałem', w którym obecny jest zawsze boski Duch; jego moc, to Bogini. W podstawowym traktacie, zwanym „Kularnawa”, czyli „Ocean Kuli” mówi się, że nie ujawniają się, tylko pomagają ludziom w taki sposób, by nie zostać rozpoznanym. Według obiegowych sądów jednak są tantrykami w potocznym (negatywnym) rozumieniu tego słowa: nie przestrzegają zasad ani ustalonych społecznie norm.

Jak to jest z nimi naprawdę? Sanskrycki tekst pt. „Kaula-upaniszat”, czyli „Święta nauka kaulów”, należy do literatury wedyjskiej. Zawiera on tajemnicę pozornych sprzeczności świata. Na jego podstawie możemy wyrobić sobie pojęcie o nauce kaulów. Poniżej zamieszczam jej przekład. 

"Oto dociekanie: czym jest prawość?
Poznaniem i mądrością.

Poznanie jest wyłączną przyczyną wolności
;
Wolność - to spełnienie,
gdzie Jaźnią jest wszystko i wszyscy.

Pięć 'rzeczy' jest przejawem świata

Ich formy są poznaniem

Joga jest wyzwoleniem.

Niewiedza też, przyczyna nieprawości, jest poznaniem, 

Przejaw świata - jest Panem

To co niewieczne - trwa wiecznie

To co jest ignorancją - jest mądrością

To co nieprawością - jest prawe.

To jest wyzwolenie.
Pięć więzów ma postać wiedzy.
Przez bryłę ciała - wyzwolenie.
To jest poznanie.
Spośród wszystkich zmysłów najważniejsze są OCZY

To, co sprzeczne z prawością, nakazuje się robić, 

To co w prawie ustalone - tego czynić nie trzeba.
Wszystko ma naturę boską,

Nie ma tradycji przekazu.

To, co jest Nauczycielem, jest jedno.

Na końcu - rozumienie wszech-jedności.

Pychę i dalsze przywary porzucić należy
Nawet doskonałości za sprawą modlitw osiągniętej,
Niech się nie ujawnia
,
Niech nie tłumaczy tym, którzy są uwikłani
 - 
Niesprawiedliwość jest sprawiedliwością.

Niech nie liczy na nikogo,

Niech tajemnicy o Jaźni nie ujawnia - 

Uczniowi niechaj wyjawi.

W sercu czci moc - Bogini

Na zewnątrz jest siwaitą

Wśród ludzi żyje jak wisztuita

Jest wolny - przez poznanie Jaźni.

Niech ludzi nie krytykuje
- to jest życie duchowe.

Niech ślubowań nie czyni, 

I nie trzyma się reguł

przez trzymanie się reguł
Nie ma wyzwolenia

Niech nie dba o wizerunek tradycji kaulicznej
,
Wobec wszystkich niech będzie jednaki -

Ten jest wyzwolony.

Ten, kto chociaż nie wie, jak się zachować,
ani nie spełnia żadnej modlitwy,

Jeśli nie sądzi, że jest lepszy od innych,
raduje się w ogrodzie radości."

Upaniszad ten, czyli 'pouczenie', może mącić w głowie i będzie mącić, jeśli nie zrozumie się jego najważniejszego przekazu: że przebić się trzeba poprzez litery słów do niewerbalnego, bezpośredniego postrzegania rzeczywistości. W ten sposób wykształcić trzeba właściwą postawę, w której nie wynosząc się ponad nikogo, obejmuje się wszystkich w swym sercu, ponad wszystkimi regułami.    

Przekład z sanskrytu: FR

Przydatne linki: 

Tradycyjna recytacja Upanishadów: Taittiriya-, Ganapati-, Bhavani-, Tripura-, Kaula- (Kaulopaniszad: 49:50- 53:35), Mandukya- Upanishad:  
https://www.youtube.com/watch?v=67PuOqPB2as

 

Dział: