Bhagawadgita (Śrīmad Bhagavadgītā) jest podstawowym, najbardziej znanym i najczęściej cytowanym tekstem jogi i filozofii indyjskiej. Stanowi fragment wielkiego eposu "Mahabharata". Jej kontekstem jest rozpacz, jaka ogarnia jednego z najważniejszych bohaterów eposu, Ardżunę, gdy tuż przed wielką bitwą między zwaśnionym rodem, zdał sobie sprawę, że został postawiony w stytuacji, w której ma zabijać własnych krewnych. Całkowicie załamany zostaje pouczony przez swojego woźnicę i przewodnika - Śri Krysznę - który odsłania mu tajemnice jogi, w każdej księdze inny rodzaj jogi. Ostatecznie przekonuje, by nigdy nie porzucał swojej rycerskiej powinności, którą dla niego jest walka w obronie dharmy - prawości.